RA ve Periodontal Hastalık: Bağlantı Nedir?

İçindekiler:

RA ve Periodontal Hastalık: Bağlantı Nedir?
RA ve Periodontal Hastalık: Bağlantı Nedir?
Anonim

Romatoid artrit (RA) ve diş eti hastalığı görünüşte ilgisiz durumlardır. Ancak araştırmalar, ikisinin ortak bazı bakterilere sahip olduğunu gösteriyor. P. gingivalis ve Aggregatibacter actinomycetemcomitans (Aa) dahil olmak üzere bu mikroplar hem periodontal hastalığı hem de RA'da bulunan iltihabı tetikleyebilir.

Bir çalışma, RA'nız varsa, diş eti hastalığına sahip olma olasılığınızın, olmayanlara göre iki kat daha fazla olduğunu buldu. Başka bir çalışma, RA'lı kişilerin %65'inde diş eti hastalığı olduğunu, RA'sız kişilerin sadece %28'inde olduğunu buldu. Her iki çalışmada da uzmanlar, RA'lı kişilerde periodontal hastalığın ciddiyetinin de daha kötü olduğunu bulmuşlardır.

RA ve Periodontal Hastalık Arasındaki Bağlantı Nedir?

Araştırmacılar, RA'nın eklemlerinizde başlamayabileceğini keşfetti. Bunun yerine, veriler inflamatuar hastalığın, vücudunuzun diğer bölümlerinde (sindirim sisteminiz veya akciğerleriniz gibi) yapılan enfeksiyonlar yerine kendi vücudunuzla reaksiyona giren antikorlar olan otoantikorlar nedeniyle olabileceğini gösteriyor.

Ağzınızdaki mikroplar otoantikorlar oluşturur. Bunun nedeni, ağzınızdaki P. gingivalis adı verilen bir bakteri türünün vücudunuzdaki proteinleri değiştiren bir enzim olan peptidil-arginin deiminaz (PPAD) içermesidir. Bu değişiklik meydana geldiğinde, vücudunuz proteinleri bir tehdit olarak görür. Uzmanlar bu sürece “sitrülinasyon” diyorlar. Eklemlerinizin astarında proteinlere karşı antikor oluşumuna yol açabilir. Sitrülinasyon, proteinlerin bu eklem astarına zarar veren bir bağışıklık tepkisine neden olma olasılığının daha yüksek olmasına neden olur.

Uzmanlar, RA ve diğer artrit türleri olan kişilerde eklemleriniz arasındaki sıvıda (sinovyal sıvı olarak adlandırılır) ağzınızdaki bakterileri buldu. Bakterilerin hasarlı diş eti dokusundan geçtiğine, kan dolaşımınıza girdiğine ve ardından vücudunuzun diğer bölgelerine kaçtığına inanıyorlar.

P. gingivalis daha erken başlangıç, daha hızlı ilerleme ve daha yoğun RA'ya yol açabilir. Bu nedenle kemikleriniz ve kıkırdağınız daha fazla hasar görebilir.

Ancak bir koşulun doğrudan diğerine yol açıp açmadığı hala net değil. Bunun yerine, uzmanların RA ve periodontal hastalığın birbirini nasıl etkilediğine dair iki ana teorisi var:

  • Bazı insanlarda sitrüline proteinlere karşı bir bağışıklık tepkisi RA'ya yol açabilir. RA ile vücudunuzdaki iltihaplanmanın nedeni de bu olabilir. Bu teori, periodontal hastalığın RA'ya neden olabileceğini düşündürmektedir.
  • RA, eklemlerinize zarar verdiği gibi diş etlerinizi de etkileyebilir. Şiddetli RA'lı bazı kişilerde diş eti hastalığı olmasının nedeni bu olabilir. Bu teori, RA'nın periodontal hastalığa yol açabileceğini ima eder.

RA ve Periodontal Hastalık Belirtileri Nelerdir?

Araştırmalar, periodontal hastalığın semptomlarının ve diğer faktörlerinin (diş eti kanaması, diş eti iltihabı ve diş ceplerinin derinliği gibi) RA'lı kişilerde daha yoğun olduğunu göstermektedir. Benzer şekilde, RA semptomlarınız ortaya çıkmaya başlamadan hemen önce vücudunuzda genellikle daha fazla P. gingivalis bulunur.

Periodontal hastalığınızın şiddeti sıklıkla RA'nızın aktivitesi ile uyumludur. Bu, RA'nız daha aktifse, periodontal hastalığınızın da kötüleşeceği anlamına gelir.

Periodontal Hastalık ve RA'nın Risk Faktörleri Nelerdir?

Her durumun kendine özgü bir durumu olsa da, periodontal hastalık ve RA aynı risk faktörlerinden bazılarını paylaşabilir. Bunlar şunları içerebilir:

Genetik risk faktörleri. HLA-DRB1 adlı bir geniniz varsa, her iki durum için de daha fazla risk altında olabilirsiniz. Bu gen, vücudunuza bağışıklık sisteminizin çalışmasına yardımcı olan bir protein türünü nasıl yapacağını söyler.

Çevresel faktörler. Sosyoekonomik durum, obezite ve sigara kullanımı RA veya periodontal hastalığa yakalanma şansınızı artırabilir. Halihazırda koşullardan herhangi birine veya her ikisine birden sahipseniz, sigara içmek diş eti hastalığını ve RA'yı daha da kötüleştirir.

RA ile Periodontal Hastalıkların Önlenmesi ve Tedavisi

Araştırma, lazer tedavileri veya diş eti çizginizin altını derinlemesine temizleme gibi cerrahi olmayan periodontal hastalık tedavilerinin RA'nın bazı faktörlerini iyileştirdiğini öne sürüyor. Bir çalışma, orta ila yüksek hastalık aktivitesi ve düşük hastalık aktivitesi ile RA'lı periodontal hastalığı olan insanlara baktı. Hem orta ila yüksek hem de düşük hastalık aktivitesine sahip RA için uzmanlar, cerrahi olmayan periodontal hastalık tedavilerinin aşağıdakileri az altabileceğini buldu:

Eritrosit sedimantasyon hızı/C-reaktif protein. Bu, inflamatuar durumlar için bir belirteçtir. Doktorlar bunları RA'yı teşhis etmek ve izlemek için kullanır.

Tümör nekroz faktörü (TNF) seviyeleri. TNF, vücudunuzda iltihaplanmaya neden olan bir proteindir. Hücrelerinizin yaşam döngüsünde birçok rol oynar.

Hastalık Aktivite Skoru. Bu, 0-10 arası bir ölçekte RA'nızın ne kadar aktif olduğunu ölçer. Doktorunuzun belirli bir tedaviye ne kadar iyi yanıt verdiğinizi ölçmesine olanak tanır.

Öte yandan, periodontal hastalığınızın ciddiyeti ile RA ilacının faydası arasında bir bağlantı olabilir. Uzun süreli diş eti iltihabı, RA için ilacın ne kadar iyi çalıştığını etkileyebilir. Bu nedenle, tedaviniz o kadar başarılı olmayacağı için daha fazla RA semptomunuz olabilir.

Diş eti hastalıklarını kontrol etmek veya önlemek için diş hekiminizi düzenli olarak görmeniz önemlidir. Bu, özellikle RA'nız varsa geçerlidir. Doktorunuz diş eti hastalığını ne kadar çabuk bulursa, onu o kadar hızlı tedavi edebilir.

Periodontal hastalığı önlemenin en iyi yolu, iyi ağız hijyeni ve diş hekiminiz veya diş hijyenistiniz ile düzenli diş temizliği (yaklaşık 6-12 ayda bir) yapmaktır.

RA'nız varsa, diş hekiminiz daha sık ziyaretler planlamanızı önerebilir. Fırçalama ve diş ipi kullanma rutininizde herhangi bir kanama veya başka değişiklikler fark ederseniz bunu doktorunuza söylemeniz önemlidir.

Doktorunuz hafif diş eti hastalığınız olduğunu tespit ederse, tedavi planınız oldukça basit olacaktır. İyi bir ağız hijyeni rutini uygulamanız gerekecek: dişlerinizi günde en az iki kez (sabah ve gece) fırçalayın ve dişlerinizi günde bir kez (gece) diş ipi ile temizleyin. Ayrıca dişlerinize ve diş etlerinize bakmanız için size başka ipuçları da verebilirler.

Büyük olasılıkla size derin bir diş temizliği de sağlarlar. Bu herhangi bir plaktan kurtulacaktır. Size dişlerinizi temizlemenin ve plak oluşumunu önlemenin en iyi yolunu gösterebilirler. Doktorunuz RA'nız nedeniyle karşılaşabileceğiniz her türlü engeli dikkate alacaktır.

Şiddetli diş eti hastalığı için doktorunuz size ekstra diş tedavisi uygulayacaktır. Bu, ameliyatı içerebilir.

Birçok insan diş eti hastalığı olduğunun farkında değil. Bu nedenle dişlerinizi ve diş etlerinizi sık sık aynada kontrol etmeniz önemlidir. Renk veya dokudaki değişiklikleri arayın. Periodontal hastalığı ve bunun RA üzerindeki etkilerini önlemek için, ağız sağlığınızda herhangi bir değişiklik görürseniz daima doktorunuza bildirin.

Önerilen:

Ilginç makaleler
Doktorlar ALS'yi Nasıl Teşhis Eder?
Devamını oku

Doktorlar ALS'yi Nasıl Teşhis Eder?

Siz veya doktorunuz, Lou Gehrig hastalığı olarak da adlandırılan amyotrofik lateral sklerozunuz (ALS) olabileceğinden şüpheleniyorsanız, doğal olarak semptomlarınıza neyin sebep olduğunu bulmak istersiniz. ALS belirtileri - kas güçsüzlüğü veya seğirmesi, konuşma bozukluğu veya fiziksel görevlerle ilgili sorun - başka koşullara da işaret edebilir.

Bir Yetişkin Olarak Serebral Palsi ile Yaşamak
Devamını oku

Bir Yetişkin Olarak Serebral Palsi ile Yaşamak

Teknoloji, sosyal hizmetler ve diğer destekler sayesinde, serebral palsili (SP) kişilerin bağımsız ve tatmin edici bir yaşam sürme şansları her zamankinden daha fazla. Çatal tutmak için cırt cırtlı tutuştan göz hareketiyle kontrol edilen bilgisayarlara kadar, özel ekipmanlar SP'li insanlara günlük yaşamın her alanında yardımcı olabilir.

Yürüme Bozuklukları: Türleri, Nedenleri ve Tedavisi
Devamını oku

Yürüme Bozuklukları: Türleri, Nedenleri ve Tedavisi

Yürüyüş kelimesi, yürümek veya koşmak için kullandığınız hareketi ifade eder. Yürümek, kalbinizin ve akciğerlerinizin yardımıyla beyninizin, kemiklerinizin ve kaslarınızın birlikte çalışmasını gerektiren karmaşık bir hareketler dizisidir. Bu sistemlerden herhangi birinde bir sorun varsa, yürüme yeteneğinizi etkileyebilir.